بررسی مقایسه ای تأثیر روش منیپولاسیون مایوفاشیال با فیزیوتراپی مرسوم در درمان سردرد سرویکوژنیک

چکیده مقدمه: سردرد سرویکوژنیک (با شیوع 4/0 تا 25 درصد) یک نوع سردرد مزمن یک طرفه است که از ستون فقرات گردنی یا بافت های نرم اطراف گردن منشأ گرفته، به سمت اوکولو-فرونتو-تمپورال گسترش می یابد. وجود دیدگاه های مختلف درمانی بیان گر آن است که تنها یک درمان مؤثر برای این سردرد وجود ندارد. در این مطالعه دو روش این بیماری مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع آینده نگر، شبه تجربی، یک سویه کور و تصادفی بود. از بین بیماران حائز شرایط ورود به مطالعه، 44 بیمار به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی وارد دو گروه درمانی فیزیوتراپی مرسوم و منیپولاسیون مایوفاشیال شدند. اطلاعات مربوط به شدت، فرکانس و مدت زمان سردرد توسط پرسش نامه و ناتوانی این بیماران توسط شاخص ناتوانی در اثر گردن درد (ndi) قبل و بعد از درمان و پس از پی گیری یک ماهه جمع آوری شد. سپس اطلاعات توسط آزمون های t و t زوج شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در روش منیپولاسیون مایوفاشیال تفاوت معنی داری بین شدت (001/0 > p)، فرکانس (001/0 > p) و مدت زمان سردرد (001/0 > p) و ناتوانی بیماران (001/0 > p) در زمان قبل و بعد از درمان وجود داشت. در روش فیزیوتراپی مرسوم تفاوت معنی داری بین شدت (001/0 > p)، فرکانس (001/0 > p) و مدت زمان سردرد (005/0 > p) و ناتوانی بیماران (001/0 > p) در زمان قبل و بعد از درمان وجود داشت. بین میانگین فرکانس و مدت زمان سردرد و ناتوانی بیماران در زمان پی گیری در دو گروه منیپولاسیون مایوفاشیال و فیزیوتراپی مرسوم تفاوت معنی داری وجود نداشت (001/0 < p). بین میانگین شدت درد در زمان پی گیری در دو گروه منیپولاسیون مایوفاشیال و فیزیوتراپی مرسوم تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0 > p). بحث: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که هر دو روش منیپولاسیون مایوفاشیال و فیزیوتراپی مرسوم در درمان و تسکین علایم سردرد سرویکوژنیک مؤثر می باشند ولی در پی گیری یک ماهه، منیپولاسیون مایوفاشیال دارای اثرات بهتر و پایدارتر نسبت به فیزیوتراپی مرسوم می باشد.